Domaća biljna apoteka

Navešćemo važnije lekovito bilje koje svaka kuća,a osobito ona sa decom, treba da ima tokom cele godine. Svaku biljku, lepo osušenu, treba čuvati u kesama od jake hartije, još bolje u zatvorenim kartonskim kutijama. Sve to treba da je sklonjeno u čist orman ili sanduk na suvom, mračnom i hladnom mestu.

-Na svaku kutiju treba čitljivo napisati koja se biljka u njoj nalazi i datum kad je ubrana. Bilje se ne može čuvati beskonačno. Većina se mora godišnje obnavljati: staro se baci, još bolje spali, a novo stavlja u nove kutije, jer u starim može da bude plesni, moljaca, crva i drugih štetoćina.

-Ne treba gubiti iz vida da se i najlekovitije bilje može brzo pokvariti i izgubiti lekovitost pod razornim dejstvom vlage, toplote, sunčeve svetlosti, nečistoće i naglih promena temperarure.

-Insekti napadaju mnoge droge. Zato se bilje mora čuvati zapakovano i sklonjeno na suvo mesto, koje se mora često provetravati, ali mora biti zaklonjeno od sunca. Osobito treba paziti da se bilje ne čuva blizu katrana, kolomasti, karbola, kože i sličnih materija jakog i dugotrajnog mirisa.

Razumljivo je da domaća apoteka ne sme imati: velebilje, čemeriku, tatulu, buniku, kukurek, bljušt i drugo bilje jakog fiziološkog dejstva, jer u rukama nestručnjaka ono može biti otrov.

Loš je običaj kod nas da se razno bilje pomeša i tako čuva. To ne valja. U jednoj kesici, ili kutiji, sme se čuvati samo jedna vrsta.

Domaća apoteka lekovitog bilja trebalo bi da sadrži ove vrste bilja:

Pupoljci od majske ruže, crne topole, jablana, breze i belog bora.

Cvetovi od kamilice, lipe, lavandule, belog i crnog sleza, zove, ruže, trna, hadučice, divizme, ljubičice, jagorčevine, podbela, trandavilja, turčinka i drugog neotrovnog bilja.

Listovi od pitome i divljih vrsta nane, matičnjaka, belog i crnog sleza, kupine, maline, šumske jagode, ribizle, ogrozda, oraha, gorke deteline, breze, pitomog kestena, žalfije, ruzmarina, bokvice, vranilovke, podbela.

Trave (cele nadzemne biljke u cveru, ili vrhovi grančica u cvetu) od majčine dušice, ruse, vranilovke, pitome i divljih vrsta nane, kičice, kantariona, hajdučice, podubice, trave-ive, troskota, rastavića, čubra, bosiljka, sitnice.

Plodovi od šipka (šipurka, divlje ruže), anisa, morača (anasona), kima, korijandra, borovnice, peršuna, šumske jagode, pitomog i divljeg kestena, gloga, drena, trna (trnjine), pasdrena, oskoruše.

Semenje od bundeve (duleka), crne i bele slačice, lana, dunje i lubenice.

Korenje (i drugi podzemni organi) od belog sleza, slatkog korena, lincure, odoljena, salepa, srčenjaka, trave od srdobolje, ljubičice, jagorčevine, sapunjače, maslačka, gaveza, perunike, pirevine, zubače.

Peteljke od hrasta, krušine, višnje i trešnje.

Razno: osušeno neotrovno divlje voće (divlje jabuke, kruške, oskoruše, jarebike), ljuske od jabuka, krušaka i dunja, svila od kukuruza i drugo.