Šta je Hornerov sindrom koji su simptomi i kako se leči

Šta je Hornerov sindrom ?

Hornerov sindrom je poremećaj oka i okolnog tkiva na istoj strani lica, koji se javlja zbog paralize određenih živaca. Hornerov sindrom se može pojaviti u bilo kom životnom dobu, a kod 5% osoba, ovaj poremećaj je prisutan od rođenja.

Hornerov sindrom karakterišu simptomi kao što  su spušteni očni kapak (ptoza) na strani lica koja je zahvaćena sindromom, suženjem zenice (mioza) zbog koje pacijenti imaju nejednake zenice, i smanjenjem ili odsustvom znojenja (anhidroza) na odgovarajućoj strani lica. Uvučena ili udubljena očna jabučica (enoftalmus) se često javlja kao simptom ovog poremećaja. Kod ljudi kod kojih se Hornerov sindrom javi pre druge godina života, obojeni deo oka (iris) može promeniti boju, tako da zahvaćeno oko bude svetlije. Osobe koje dobiju Hornerov sindrom nakon 2. godine, nemaju različitu boju očiju.

Oko na kom se razvije Hornerov sindrom nema problema sa vidom, niti ovaj sindrom utiče na zdravlje. Ali, oštećenje nerava koje je uzrokovalo Hornerov sindrom je svakako zabrinjavajuće, jer može ukazivati na neke zdravstvene probleme koji mogu biti i opasni po život.

Jedna u 6250 beba je rođena sa Hornerovim sindromom. Šanse za dobijanje sindroma su zasad nepoznate, ali je ovo redak poremećaj.

Urođeni Hornerov sindrom može se prenositi sa generacije na generaciju, ali još uvek, lekari nisu otkrili gene koji su zaslužni za prenos. Stečeni Hornerov sindrom, koji se pojavljuje kada beba izađe iz doba novorođenčeta, javlja se zbog oštećenja tzv. vratnih simpatikusa. Ovi nervi pripadaju sistemu koji kontroliše naše nevoljne akcije (autonomni nervni sistem). U autonomnom nervnom sistemu, živci su deo simpatičkog nervnog sistema. Vratni simpatički nervi kontrolišu više funkcija u oku, kao što je širenje zenica i znojenje. Hornerov sindrom koji se javlja rano u životu može promeniti boju očiju, jer je razvoj pigmenata u irisu pod kontrolom simpatičkih nerava.

Do oštećenja vratnih simpatičkih nerava može doći zbog direktne povrede živaca tokom teškog porođaja, operacije ili neke slučajne povrede. Živci se mogu oštetiti u prisustvu benignog ili malignog tumora, kao što je npr. u slučaju raka koji se javlja u detinjstvu na tkivima nerava koji se zovu neuroblastomi.

Hornerov sindrom može nastati zbog problema sa arterijom (karotidom), koja dovodi manje krvi u vrat i glavu, zbog čega nervni završeci nisu dobro prokrvljeni. Neke osobe sa urođenim sindromom nemaju dobro razvijenu karotidnu arteriju. I kidanje slojeva zidova arterije može prouzrokovati Hornerov sindrom.

Koji su simptomi Hornerovog sindroma ?

Simptomi Hornerovog sindroma često se javljaju u toku migrene. Obično, čim glavobolja prođe, prolaze i svi znaci i simptomi Hornerovog sindroma.

Neke osobe sa Hornerovim sindromom nemaju ni jedan problem koji ukazuje na oštećenje živaca, niti ga imaju u porodičnoj medicinskoj istoriji. Ovi slučajevi nazivaju se idiopatski Hornerov sindrom.

Hornerov sindrom obično nije urođen i javlja se kod osoba koje ga nisu imale u porodici. Stečeni Hornerov sindrom i većina urođenih, nemaju nikakve veze sa genetikom. Retko, urođeni Hornerov sindrom se prenosi u porodici po šablonu koji deluje autozomno dominantno, što znači da je dovoljno da samo jedan deo gena bude u svakoj ćeliji kako bi izazvao poremećaj. Ipak, još uvek nisu identifikovani geni koji se povezuju sa Hornerovim sindromom.